शारीरिक अपंगत्व/डाउन सिंड्रोम

"अशा बर्‍याच गोष्टी आहेत ज्या मी इतरांपेक्षा चांगले करू शकत नाही" हे लक्षात आल्यावर ते खूप वेदनादायक असले पाहिजे.

परंतु "मी धन्य नाही" असा विचार करण्यापूर्वी, सत्याच्या शब्दांना स्पर्श करण्याचा प्रयत्न करा.

तुम्हाला अपंगत्व आले तरी तुम्ही आत्मा म्हणून परिपूर्ण आहात. तुमच्या आत एक परिपूर्ण आत्मा आहे.

आणि जीवनाचा एक उद्देश आणि एक ध्येय आहे.

तुम्ही नियोजित केलेले तुमचे जीवन जर तुम्ही एक्सप्लोर करू शकलात आणि त्याचे मूल्य समजले तर तुमचे जीवन प्रकाशाने भरून जाईल.

मास्टर र्युहो ओकावा यांच्या शिकवणीतून, आम्ही शारीरिक अपंगत्व किंवा डाऊन सिंड्रोममुळे होणारी चिंता आणि त्रास कमी करण्यासाठी मनासाठी प्रिस्क्रिप्शन निवडले आहेत.

काही जन्मतःच अपंगत्वाचे जीवन नियोजन करून इतरांना मार्गदर्शन करतात

काही लोक उदात्त हेतूने जन्माला येतात आणि अपंगत्वाच्या जीवनासाठी योजना आखतात, जसे हेलन केलरने तिच्या तिहेरी अपंगत्वासह केले.

असे काही लोक आहेत ज्यांना त्यांच्या उदात्त बोधिसत्व पद्धतीचा भाग म्हणून असे आजार आहेत.

उदाहरणार्थ, व्हीलचेअरवर राहणारे काही लोक समाजाचे सक्रिय सदस्य आहेत. अशा लोकांना कदाचित आश्चर्य वाटेल की त्यांचे दुर्दैव का आहे, परंतु त्यांच्यापैकी काहींनी काही प्रमाणात ते मिळवण्याचा निर्धार केला आहे आणि त्यांनी असे नशीब काढले आहे.

अशा प्रकारे, काही लोक इतरांना जीवनातील उद्देश, आनंद, धैर्य आणि यासारख्या गोष्टींची प्रेरणा देण्यासाठी शारीरिक अडथळे निवडतात.

आध्यात्मिक दृष्टिकोनातून ही तात्पुरती गोष्ट आहे. त्या काळात काही लोक सद्गुण जमा करण्यासाठी असा प्रकार धारण करतात. मग, जेव्हा ते ही पृथ्वी सोडतात, तेव्हा सर्व भौतिक अडथळे दूर होतात आणि ते त्यांच्या मुक्त स्वरूपात परत येतात.

Ryuho Okawa द्वारे "मी ठीक आहे!" बनण्यासाठी सात टिपा

अपंग, पण आत्मा म्हणून पूर्ण

तुम्ही आजारी असाल किंवा तुम्हाला काही प्रकारचे अपंगत्व असेल, पण एक आत्मा म्हणून तुम्ही पूर्ण आहात. आमचे सर्व आत्मा पूर्ण आहेत.

तुम्‍हाला अपंगत्व असल्‍यास, तुम्‍हाला अनेक दशके परीक्षा म्‍हणून त्रास होऊ शकतो आणि तुमच्‍या कुटुंबाची गैरसोय होऊ शकते. तथापि, जेव्हा तुम्ही दुसऱ्या जगात परत जाल, तेव्हा तुम्ही तुमच्या परिपूर्ण फॉर्ममध्ये परत याल.

अशा ओझ्यांसह जगणे नेहमीच काही प्रकारच्या आत्म्याच्या प्रशिक्षणात योगदान देते, म्हणून अडथळ्यांबद्दल जास्त विचार करू नका. ते "आत्म्याने कमी आहेत" असा दृष्टिकोन आपण घेऊ नये.

खरे तर असे ओझे वाहून धडपडणाऱ्या आणि कष्ट करणाऱ्या काही लोकांमध्ये एक अद्भुत प्रकाश असतो. या जगात असे लोक आहेत जे सामान्य लोकांपेक्षा अधिक प्रशंसनीय आहेत, जे गंभीरपणे अपंग आहेत किंवा मानसिकदृष्ट्या अपंग आहेत.

कधीकधी प्रकाशाचे देवदूत अशा स्वरूपात जन्माला येतात कारण त्यांच्याकडे एक विशिष्ट ध्येय असते. ते असे दिसू शकतात कारण त्यांना जगातील लोकांना शिक्षित करणे किंवा त्यांच्या पालकांना काही प्रकारे शिक्षित करणे आवश्यक आहे.

म्हणून, आपण इतरांना फक्त त्यांच्या दिसण्यावरून न्याय देऊ नये.

Ryuho Okawa द्वारे "मुलांच्या वैयक्तिक व्यक्तिमत्त्वांचे पालनपोषण कसे करावे" मधून

अपंगत्व घेऊन जगणे म्हणजे काय

ज्यांना पाय हलवता येत नाहीत, ज्यांना हात नाही, दृष्टिहीन आणि श्रवण अक्षमता अशा अनेक व्यक्तींना सध्या शारीरिक अपंगत्व आहे. यापैकी काही लोकांनी त्यांच्या भूतकाळातील अवतारांमध्ये काही प्रकारचे भौतिक कर्म तयार केले आहेत.

मात्र, ते दुसऱ्या जगात परतल्यावर ते बरे होतील. तुम्ही दृष्टिदोष किंवा श्रवणदोष असलात तरीही, तुम्ही नंतरच्या आयुष्यात बरे व्हाल. या जगात तुम्ही फक्त काही दशकांसाठी अक्षम आहात. हे खरोखर खरे आहे.

पृथ्वीवर आपण काही भूमिकेत ‘कास्ट’ झालो असलो तरी त्यात प्रशिक्षण असते.

या "समस्यांची कार्यपुस्तिका" ची मॉडेल उत्तरे तुम्ही दुसऱ्या जगात परतल्यावर तुम्हाला सादर केली जातील. तोपर्यंत, तुमच्या कार्यपुस्तिकेतील तुमच्या स्वतःच्या समस्यांचे निराकरण करण्यासाठी तुम्ही सर्वोत्तम प्रयत्न करावेत अशी माझी इच्छा आहे.

Ryuho Okawa द्वारे "‘मी ठीक आहे!’ बनण्यासाठी सात टिपा

अपंग जन्मलेल्यांसाठी सल्ला

मोठ्या अपंगत्वासह जन्मलेल्या मुलाची वैयक्तिक प्रकरणे पाहता, कारण बहुतेक वेळा कर्माशी जोडलेले असते, त्याच्या किंवा तिच्या मागील आयुष्यात घडलेल्या गोष्टी.

आपण मुलाच्या मागील अवतारांचा शोध घेतल्यास, जवळजवळ सर्व प्रकरणांमध्ये आपण अपंगत्वाचे कारण ओळखू शकता. एखाद्या वेळी, प्रशिक्षण प्रक्रियेच्या रूपात किंवा सोडवण्याच्या समस्यांच्या कार्यपुस्तिकेचा भाग म्हणून जीवनातील विविध अनुभव जमा करण्यासाठी आत्म्याने अपंगत्वासह जगले पाहिजे असे मार्गदर्शन दिले गेले असावे.

खरं तर, बहुसंख्य लोक त्यांच्या पुनर्जन्माच्या काळात काही प्रकारचे अपंगत्व किंवा मर्यादांसह किमान एक आयुष्य जगले आहेत. बहुतेक प्रकरणांमध्ये, हे मागील जीवनाचा परिणाम आहे ज्यामध्ये त्यांनी दुसर्याला दुखापत केली किंवा दुसर्याला त्यांचे शारीरिक स्वातंत्र्य हिरावून घेतले.

आदिम काळात मानव जास्त रानटी होता. आजही असे लोक आहेत जे इतरांना मारहाण करतात, चिडवतात, ठोसा मारतात, लाथ मारतात किंवा इतरांना थप्पड मारतात. पूर्वीच्या अवतारात इतरांना दुखावले नाही असा जवळपास कोणीही नाही. दुसर्‍या शब्दांत सांगायचे तर, अशा असंख्य लोकांची संख्या आहे ज्यांनी इतरांना दुःख दिले आहे, आणि त्यांच्या मागील जन्मात कधीतरी शारीरिक हिंसा देखील केली आहे.

जर तुम्ही अपंगत्वाच्या केवळ बाह्य अभिव्यक्तींचा विचार केला तर ते का घडले पाहिजे असा प्रश्न तुम्हाला पडू शकतो. तथापि, कर्म साफ करण्यासाठी कधीकधी अपंगत्व आवश्यक असते. अपंगत्वाने जगलेले जीवन कर्म पुसून टाकते आणि मागील कृतींचे प्रायश्चित करते.

उदाहरणार्थ, जर तुम्ही तलवारीने एखाद्या व्यक्तीचा हात कापला, तर पुढच्या आयुष्यात तुमच्यावर हाताच्या अपंगत्वाचे ओझे असू शकते; आणि अशा अपंगत्वासह जगलेले जीवन तुमच्या मागील पापांची जाणीव प्रभावीपणे पुसून टाकेल, त्या कर्मापासून तुम्हाला शुद्ध करेल आणि तुमच्या जीवनानुभवांच्या कार्यपुस्तिकेतील एका महत्त्वाच्या आव्हानावर मात करण्यास तुम्हाला सक्षम करेल. मग तुम्ही पुढील आव्हान स्वीकारण्यास सक्षम व्हाल.

अपंगत्व असलेले जीवन पृथ्वीवरील जगाच्या संदर्भात अयोग्य किंवा ओझे वाटू शकते, परंतु जर तुम्ही पुनर्जन्माच्या दीर्घ मार्गाचा विचार केला तर तुम्ही हे पाहू शकता की ते अन्यायकारक नाही. असे जीवन खूप लक्षणीय आहे. जर तुमचे मूल अपंग नसेल, तर त्याने किंवा तिने कर्म पुढच्या आयुष्यात पुढे ढकलले असते, कारण हे एक आव्हान आहे ज्याचा त्याने किंवा तिने कधीतरी सामना केला पाहिजे.

म्हणून, जर तुमच्या मुलाचा या जीवनातील हेतू त्यांच्या कर्माची कापणी करणे आणि अपंगत्वाचा सामना करणे हे असेल तर ते निराकरण न करणे ही देवाची किंवा बुद्धाची करुणा आहे. अपंग व्यक्तीबद्दल वाईट वाटणे ही आपली नैसर्गिक प्रवृत्ती आहे, परंतु देव किंवा बुद्ध त्याच्यावर लक्ष ठेवून आहेत हे लक्षात ठेवण्यासारखे आहे.

हॅपी सायन्स येथे, आम्ही विविध किगन किंवा विधी प्रार्थना करतो, परंतु तुम्हाला कधीकधी अनुभव येतो की किगन घेतल्याने तुम्हाला नेहमीच चमत्कार मिळत नाही किंवा अपंगत्व बरे होत नाही. कारण या जीवनकाळाच्या उद्देशामध्ये कर्म रद्द करणे समाविष्ट आहे. अशावेळी अपंगत्व हिरावून घेता येत नाही; अन्यथा, कर्म पुढील आयुष्यात वाहून जाईल आणि व्यक्तीला पुन्हा त्याच प्रकारच्या संघर्षाला सामोरे जावे लागेल.

सर्वसाधारणपणे, अपंगत्वाच्या समस्येबद्दल ही मूळ कल्पना आहे. गंभीर किंवा असामान्य अपंगत्व, आजार आणि क्लेश हे बहुतेक प्रकरणांमध्ये, ठेवलेल्या कर्माचे प्रकटीकरण असतात. तुम्हाला असे वाटेल की तुम्ही भूतकाळात इतरांचे कधीही नुकसान केले नाही आणि सखोल आत्म-चिंतनाद्वारे अशा प्रतिकूलतेचे कोणतेही कारण शोधू शकत नाही, परंतु जेव्हा तुम्ही तुमच्या हृदयाची खिडकी उघडता तेव्हा तुम्हाला तुमच्या भूतकाळातील एखाद्या जीवनातील संबंधित कर्म नक्कीच सापडेल.

Ryuho Okawa द्वारे "मुलांच्या वैयक्तिक व्यक्तिमत्त्वांचे पालनपोषण कसे करावे" मधून

अपंग मुले आपल्याला निरोगी असण्याचे मूल्य शिकवतात

दुसरा मुद्दा मला सांगायचा आहे की या जगात अपंग मुलांचे प्रमाण नेहमीच असते आणि या वस्तुस्थितीबद्दल आपण कृतज्ञ असले पाहिजे कारण हा मानवी स्वभावाचा एक भाग आहे जोपर्यंत आपण स्वतःच्या नशिबाची प्रशंसा करणे विसरतो किंवा नाही. जोपर्यंत आपण इतरांना पाहू शकत नाही ज्यांना अपंगत्व आहे किंवा काही प्रमाणात कमतरता आहे. जर आपल्या सर्व विद्याशाखांच्या पूर्ण ताब्याने आपण सर्वांची तब्येत चांगली असते, तर आपल्याकडे जे आहे त्याबद्दल कृतज्ञ कसे व्हायचे हे आपल्याला कळणार नाही.

शाळेत कोणी अपंग असल्यास, त्याच्या आजूबाजूचे लोक स्वतःच्या डोळ्यांनी पाहतील की पालकांवर ओझे कसे लादले जाते. त्यांच्यासाठी हा एक चांगला शिकण्याचा अनुभव असेल. अपंग मूल अर्थातच त्याच्या स्वतःच्या अनुभवासाठी शिकेल, परंतु इतर लोकांनाही त्यातून शिकण्याची परवानगी देते. दुसऱ्या शब्दांत, मूल शिक्षकाची भूमिका बजावत आहे. या संदर्भात समाजाला चांगल्या आरोग्याचे मूल्य शिकवण्यासाठी अपंग लोकांचे विशिष्ट प्रमाण आवश्यक आहे.

Ryuho Okawa द्वारे "मुलांच्या वैयक्तिक व्यक्तिमत्त्वांचे पालनपोषण कसे करावे" मधून

दिलेल्या परिस्थितीत "सर्वोत्तम जीवन" जगा

तुम्ही दुसऱ्या जगात परतल्यावर शारीरिक अपंगत्व नाहीसे होतात. जेव्हा तुम्ही पुढच्या जगात जाता तेव्हा अंधत्व आणि बहिरेपणा पुन्हा येतो. आपले अपंगत्व केवळ पृथ्वीवर जेवढे काळ टिकते तोपर्यंत टिकते, जे केवळ काही दशकांच्या कालावधीइतके आहे. हे सत्य आहे.

या जीवनात तुमची जी भूमिका आहे ती तुमच्या चालू असलेल्या आध्यात्मिक विकासाचा एक भाग आहे.

तुमची शारीरिक व्यंग्यता बरी झाली तरच तुम्ही सुखी होऊ शकाल या विचारावर ठाम राहू नका. त्याऐवजी, तुम्ही या जीवनात स्वतःला ज्या परिस्थितीत ठेवता त्या परिस्थितीत तुम्ही शक्यतो सर्वोत्तम जीवन जगण्याचा प्रयत्न केला पाहिजे.

तुम्ही तुमच्या स्वतःच्या सर्वोत्तमतेच्या दिशेने पुढे जाताना तुम्ही इतरांवर भार टाकू शकता, परंतु त्या बदल्यात तुम्ही काही देऊ शकता. म्हणून, मला वाटते की तुम्ही नकारात्मक गोष्टींचा कमी विचार करण्याचा प्रयत्न करा आणि तुम्ही करत असलेल्या प्रत्येक गोष्टीत फक्त सकारात्मक गोष्टींवर लक्ष केंद्रित करा.

तुमचे शारीरिक डोळे तुम्हाला पाहू देत नाहीत, पण तुमच्या मनाचा डोळा कधीच अंधारू शकत नाही. तुमच्यापासून कोणीही हिरावून घेऊ शकत नाही अशा आंतरिक दृष्टीने सत्य शोधण्यापासून तुम्हाला काहीही प्रतिबंधित नाही. तिथून, तुम्ही बोलून किंवा ऐकून किंवा तुमच्यासोबत राहिलेल्या इतर कोणत्याही क्षमता आणि संवेदनांद्वारे काहीतरी सकारात्मक निर्माण करू शकाल.

हे सर्व "समस्यांचं कार्यपुस्तक" चा एक भाग आहे, जे तुम्हाला नियुक्त केले आहे. या समस्यांचे निराकरण करण्यासाठी आता, या आयुष्यात स्वतःहून कार्य करणे आपल्यावर अवलंबून आहे.

या वर्कबुकमधील समस्यांची उत्तरे तुम्ही दुसऱ्या जगात परतल्यावर तुम्हाला दिली जातील. तेव्हा तुम्हाला समजेल की, तुम्ही आता करत असलेल्या विशिष्ट अध्यात्मिक प्रशिक्षणाला का बसवले गेले. तो दिवस येईपर्यंत, तुम्हाला दिलेल्या समस्यांचे निराकरण करण्यासाठी मनापासून वाहून घ्या.

Ryuho Okawa द्वारे "हिलिंग फ्रॉम विइन" मधून