तुमचे जीवन असंख्य देवदूतांनी पाहिले आहे!

आपण जन्माला आल्यापासून आपल्या आई-वडिलांच्या प्रेमाने आशीर्वादित आहोत आणि चांगले वाढतो. तथापि, शेवटी, एक पालक मरण पावतो, एखाद्या नातेवाईकाचे दुःख होते किंवा कुटुंबाला आर्थिक फटका बसतो तेव्हा आपल्याला दुःखाचा सामना करावा लागतो.

वयात आल्यावरही, प्रवेश परीक्षा आणि नोकरीतील अपयश आणि प्रेमात अपयश अशा विविध अपयशांमुळे त्यांना भावनिक जखमा होत राहतात. समाजाचा एक सदस्य म्हणून काम करताना, आपल्याला आत्म-साक्षात्कार आणि इतर अनेक लोकांशी सुसंवाद साधण्याची अडचण जाणवते.

कुटुंबात दु:ख आणि दु:खही येते. मुले होऊ न शकल्याचे दु:ख. मुलं झाली पण त्यांना समाधानकारक वाढवता न आल्याचं दु:ख. कुटुंबात विसंवाद. जसजसे आपण म्हातारे होतो तसतसे म्हातारपणाचा एकटेपणाही काळाबरोबर येतो.

तथापि, दु:खाची वेळ आपल्या आत्म्याला प्रकाशमान करण्याची वेळ म्हणून हेतुपुरस्सर तयार केली जाते.

उदाहरणार्थ, ज्याप्रमाणे तलवार जाळली जाते, हातोडा मारला जातो आणि पाण्यात ठेवला जातो, त्याचप्रमाणे तुमचा आत्मा दु:खाच्या पाण्यातून अनेक वेळा पोलादी तलवार बनतो.

म्हणून, दुःखाच्या काळात, तुमच्या आत्म्याची परीक्षा घेतली जात आहे, तुमच्या धैर्याची परीक्षा घेतली जात आहे आणि ती कविता बनू शकते की नाही हे पाहण्यासाठी तुमच्या जीवनाची चाचणी घेतली जात आहे.

जीवनातील दु:खात आनंदाने कसे जगायचे? सुंदर कसे जगायचे? कलात्मकतेने कसे जगायचे? मनुष्य असण्याचा अर्थ काय आहे याचे सत्य त्यात दडलेले आहे.

जेव्हा मानव शेवटी पृथ्वी सोडून स्वर्गीय क्षेत्रात परत येतो, तेव्हा आत्म्याच्या खोलात काय उरते? "आनंद, राग, दु: ख आणि आनंद" अशी एक संज्ञा आहे आणि बहुतेकदा हे अत्यंत विचार आणि अनुभव आत्म्यावर छापले जातात.

दुसऱ्या शब्दांत, तुम्ही खात्री बाळगू शकता की तुमच्या दु:खाच्या वेळी तुम्ही जे विचार करता ते तुमच्या आत्म्यात उमटलेले आहे. तुमच्या दु:खाच्या आणि दु:खाच्या वेळी तुम्ही काय विचार केला? आणि जगण्याचा प्रयत्न कसा केला? तेच तुमच्या आत्म्यात खोलवर कोरले जाईल.

तुमच्या आयुष्याबद्दल फक्त तुम्हीच नाही आहात. लक्षात ठेवा की तुमच्या जीवनावर असंख्य देवदूतांचे लक्ष आहे.

ते नेहमी स्वर्गीय क्षेत्रातून पृथ्वीवरील तुमच्या प्रत्येकाचे जीवन पहात असतात. जेव्हा तुम्ही दु:खी असता तेव्हा ते दुःखी असतात आणि जेव्हा तुम्ही आनंदी असता तेव्हा तेही आनंदी असतात.

अशाप्रकारे, मी तुम्हाला नेहमी लक्षात ठेवू इच्छितो की तुमच्याबरोबर चालणारा आणि तुमच्याबरोबर राहणारा एक प्राणी आहे. काहीवेळा देवदूत तुमच्या पाठीशी तुमच्यासोबत मार्गक्रमण करतात.

तुम्ही फक्त जे पाहू शकता त्यावर विश्वास ठेवू शकता आणि जे पाहू शकत नाही त्यावर नाही. पण जे बघू शकत नाही त्यात किती प्रेम दडलेले आहे हे तुला कळावे अशी माझी इच्छा आहे.

तुमचे एकटेपण किती बरे होईल जेव्हा तुम्हाला कळेल की तुमचे अदृश्य शेजारी तुमच्यावर रात्रंदिवस लक्ष ठेवून आहेत आणि जेव्हा तुम्ही दुःखी असता तेव्हा तुमच्यासोबत अश्रू ढाळतात.

Ryuho Okawa द्वारे "प्रेम पासून प्रार्थना" पासून