मनाची स्थिती ज्यांनी दु:ख आणि दु:ख अनुभवले आहे तेच समजू शकतात

MESSAGE05

मनःस्थिती अशी आहे की ज्यांनी दुःख आणि दुःख अनुभवले आहे तेच समजू शकतात

प्राचीन काळापासून असे म्हटले जाते की महानता प्राप्त करण्यासाठी, एखाद्या व्यक्तीला गरिबी, नोकरी गमावणे, पदावनती, हृदय तुटणे, विवाह मोडणे किंवा आजारपण अनुभवणे आवश्यक आहे. परीक्षेत नापास होणे, शाळेत एक वर्ष मागे ठेवले जाणे, अयशस्वी संबंध किंवा व्यवसाय देखील यादीमध्ये जोडले जाऊ शकतात.

जे लोक यापैकी एक आघात अनुभवतात ते ऐवजी अंतर्मुख होतात, परंतु एकदा त्यांनी या आघातावर मात केली की ते एक खोल प्रकाश सोडतात. हे लोक इतरांच्या बारीकसारीक भावनांबद्दल खोलवर सहानुभूती बाळगण्यास सक्षम आहेत, म्हणून ते ज्या प्रकारे समजून घेतात आणि दुसर्‍याशी संवाद साधतात ते स्वतःच एक क्षमाशील कृती असू शकते.

प्रत्येकाच्या हृदयाला अशा जखमा असतात ज्या स्पर्श केल्यास दुखावतात. तथापि, ज्याला कधीही त्रास झाला नाही अशी एखादी व्यक्ती जखमी झालेल्या व्यक्तीला पाहते तेव्हा ते जखमांवर मीठ चोळतात. त्यांच्या बोलण्यातून आणि कृतीतून ते समोरच्याला दुखावतात. जखमेवर मीठ चोळल्याने होणारी वेदना ज्याने स्वतःला दुखणे किंवा अपयश अनुभवले आहे ते समजेल. ज्यांना सहानुभूती दाखवता येत नाही आणि दुसर्‍यामध्ये दोष किंवा अपयश लक्षात येताच ते दुःख आणखी वाढवण्यास मागेपुढे पाहत नाहीत. काही प्रकरणांमध्ये, ते इतरांना अशा प्रकारचे नुकसान करू इच्छितात जे त्यांच्यावर वाईटरित्या परिणाम करू शकतात आणि कायमचे नुकसान करू शकतात.

जेव्हा लोक काही समस्यांनी त्रस्त असतात आणि ते अद्याप खडकाच्या तळापर्यंत पोहोचलेले नाहीत, तेव्हा कधीकधी एखाद्याला उचलून दुसर्‍यावर दोष शोधण्यात समाधानाची भावना येते, जसे की एखाद्याला उचलणे त्यांना स्वतःचे डोके पाण्याच्या वर ठेवण्यास मदत करते. हा सर्वात वाईट प्रकारचा आनंद असूनही अनेक लोक अशा प्रकारे वागण्यापासून स्वतःला रोखू शकत नाहीत; दोष शोधणे किंवा इतरांवर टीका करणे हा समाधानाचा सर्वात कमी प्रकार आहे.

ज्या लोकांना वाटतं की आपण इतरांना वेठीस धरून स्वतःचे दुःख कमी करू शकतो त्यांना खरी वेदना अजूनही कळत नाही. ज्यांना खऱ्या अर्थाने वेदना होतात आणि स्वतःला शोधण्यासाठी धडपडतात त्यांना फक्त इतरांचे दोष दाखवून आराम मिळत नाही. अखेरीस खरी दयाळूपणा विकसित होईपर्यंत त्यांना स्वतःला आणखी शांत करणे आवश्यक आहे. दुसर्‍या शब्दांत, जोपर्यंत तुम्ही स्वतःला इतरांवर आरोप करत आहात किंवा त्यांच्यावर टीका करत आहात, याचा अर्थ असा आहे की तुमच्या चारित्र्याला अजून खोलवर जाण्याची गरज आहे आणि तुम्हाला अजूनही खरे दु:ख किंवा वेदना माहित नाही.

जे लोक जीवन देऊ शकतील अशा सर्वात वाईट परिस्थितीतून गेले आहेत ते खरोखरच दयाळू आणि इतरांना दुखावणारे काहीही करण्यास असमर्थ होतील कारण त्यांना स्वतःच्या जखमा तपासल्या गेल्या आहेत. ही वृत्ती एक प्रकारची क्षमा आहे. क्षमा करणे हे इतरांच्या चुका क्षमा करण्यापुरते मर्यादित नाही. जेव्हा तुम्ही दु:ख किंवा वेदनांमधून जात असता, तेव्हा तुमची क्षमा करण्याची क्षमता वाढते आणि हा दु:खाचा किंवा वेदनांचा सकारात्मक परिणाम असतो.

Ryuho Okawa च्या "आनंद शोधण्यासाठी टिपा" मधून