अस्ताव्यस्त स्वीकारणे

महत्त्वाचे म्हणजे उत्तम जीवन जगण्याचा प्रयत्न करणे, परिपूर्ण जीवन नव्हे. हे तुम्ही तुमच्या मनाला सांगावे.

तथापि, असे सांगून मी असे सुचवत नाही की तुम्ही अर्ध्या मनाने अभ्यास करू शकता किंवा उच्छृंखल पद्धतीने काम करू शकता. जेव्हा मी म्हणतो, “तुम्हाला पूर्ण किंवा परिपूर्ण जीवन जगण्याची गरज नाही,” तेव्हा काही लोक खूप उदार वृत्ती बाळगू शकतात आणि असे मानतात की त्यांचे कार्य ते करू शकतील त्यापेक्षा चांगले नसल्यास ते ठीक आहे आणि त्या गृहीतकावर कार्य करतात. नंतर त्यांच्या बॉसने फटकारले. त्यानंतर ते नैराश्यात जाऊ शकतात आणि आत्महत्या करण्याची इच्छा बाळगू शकतात.

म्हणून, हे घडू नये म्हणून मी हे अगदी स्पष्टपणे सांगू इच्छितो की मी अभ्यास किंवा हलगर्जीपणाने काम करण्याची शिफारस करत नाही.

परंतु जर तुमच्यापैकी कोणाला तुमच्या आत्म्यामध्ये पश्चाताप होत असेल, काही कारणास्तव तुम्ही रात्री झोपू शकत नसल्याबद्दल गंभीरपणे स्वतःला दोष देत असेल, तर मी तुम्हाला सांगू इच्छितो की तुम्ही केवळ परिपूर्णतेसाठी प्रयत्न करू नका. ऐंशी टक्के पूर्णता ठीक आहे; कसा तरी या कठीण काळातून जाण्याचा प्रयत्न करा. पूर्ण आणि परिपूर्ण जीवन, दोष किंवा दोष नसलेले जीवन यापेक्षा चांगले जीवन निवडणे महत्त्वाचे आहे.

तुम्ही बुद्ध किंवा देवाकडे आध्यात्मिकरित्या विकसित होण्याचे ध्येय ठेवत असताना, तुम्ही स्वतः बुद्ध किंवा देव नाही. जोपर्यंत तुम्ही या जगात जिवंत आहात तोपर्यंत तुम्ही दररोज चुका टाळू शकत नाही आणि दुःख अनुभवू शकत नाही. त्यामुळे तुम्ही चांगले जीवन जगण्याचे ध्येय ठेवावे.

आपण मानव बुद्ध आणि देवाची मुले आहोत, तर आपण या जगात अपूर्ण, विचित्र प्राणी आहोत. आपण हे जाणून घेतले पाहिजे आणि स्वतःला जगण्यासाठी धडपडणारे म्हणून स्वीकारले पाहिजे. तुम्ही सध्या आत्म्याचे प्रशिक्षण घेत आहात आणि आत्म्याच्या शाळेत शिकत असल्याने तुम्हाला असे होण्याची परवानगी आहे. तुम्ही तुमची अपूर्णता सहन करणे आणि क्षमाशील हृदयाचे पालनपोषण करणे महत्त्वाचे आहे.

Ryuho Okawa द्वारे "महान ज्ञानाचे नियम" मधून